Człowiek każdego dnia podlega różnym sytuacjom, które mogą powodować u niego zmiany nastroju. Zwykle przy uregulowanym trybie życia konieczny jest silny bodziec, który wywoła na przykład głęboki smutek czy euforyczną radość. Jeśli doświadczasz tych emocji na skutek błahych bodźców, to bardzo możliwe, że w Twoim organizmie dzieje się coś niedobrego.

Tarczyca – co ma wspólnego z nastrojem?

Gruczoł tarczowy to niewielka struktura zlokalizowana w okolicach krtani, która jest odpowiedzialna za produkowanie i magazynowanie bardzo ważnych hormonów tarczowych. One regulują nie tylko gospodarkę wapniową, ale również metaboliczną, a nawet wpływają bezpośrednio na funkcjonowanie obszarów mózgu odpowiedzialnych za nastrój. Najczęściej na problemy z tarczycą narzekają kobiety po 40. roku życia. Te dolegliwości wymagają diagnostyki, ponieważ nieleczone mogą doprowadzić do poważnych problemów zdrowotnych – w tym również depresji czy nerwicy.

Niedoczynność tarczycy

Występuje ona wtedy, gdy gruczoł tarczowy nie produkuje dostatecznej ilości hormonów potrzebnych do regulacji metabolizmu i innych funkcji życiowych organizmu. Niedoczynność objawia się między innymi stanem przewlekłego zmęczenia, braku energii, koncentracji, a nawet stanami depresyjnymi. Trudno je przypisać bezpośrednio niedoczynności tarczycy, ale nieleczone mogą prowadzić do pogłębienia się choroby. Bardzo częstym objawem niedoczynności tarczycy jest również przyrost masy ciała niezwiązany ze zmianą diety na bardziej kaloryczną, co niestety pogłębia uczucie przygnębienia.

Nadczynność tarczycy

W nadczynności tarczycy występuje odwrotny problem – gruczoł produkuje zbyt dużo hormonów, które prowadzą do nadmiernego „podkręcenia” metabolizmu, co również nie jest zbyt dobre dla pacjenta. Obserwuje się między innymi wzmożoną potliwość, biegunki, przyspieszenie akcji serca, niepokój, a także niekontrolowana utratę masy ciała pomimo braku diety. W dłuższej perspektywie nadczynność tarczycy prowadzić może do wyniszczenia organizmu, dlatego bezwzględnie wymaga leczenia, to jest stosowania leków hamujących nadaktywność tego gruczołu.

Jak sobie pomóc w chorobach tarczycy?

Dieta i aktywność fizyczna to czynniki, które mogą wspomóc, ale nie zastępują konwencjonalnego leczenia. Polega ono na stosowaniu leków, których zadaniem jest kontrolowanie ilości wydzielanych hormonów przez tarczycę. Leki te muszą być odpowiednio dopasowane pod względem rodzaju i dawki do konkretnego pacjenta. Choroba ta ma charakter przewlekły i niestety leczenie jest długotrwałe. Konieczna jest ścisła współpraca pacjenta z lekarzem prowadzącym, ciągła kontrola, odpowiednia dieta i aktywność fizyczna w celu wspomagania tradycyjnych metod leczenia.

Czy można zapobiec chorobom tarczycy?

Tak naprawdę zachorowaniu na tarczycę trudno jest zapobiec. Choć funkcjonowanie tego gruczołu ma spory związek z podażą jodu, to problem ten praktycznie nie występuje w dzisiejszych czasach ogólnej dostępności tego pierwiastka chociażby w jodowanej soli. Niektóre urazy głowy, leczenie radioaktywnym jodem, pewne grupy leków lub stany zapalne tarczycy mogą wpłynąć na zachorowanie, jednak w wielu przypadkach choroba ma charakter wrodzony czyli niezależny od trybu życia.

Chorobom tarczycy nie można więc raczej zapobiec, ale za to można je wykryć na tyle wcześnie, by nie zdążyły one poczynić spustoszenia w organizmie, i tym samym zapanować nad ich postępem. Badania profilaktyczne w kierunku tarczycy powinny robić w szczególności kobiety po 40. roku życia, ponieważ są one w grupie ryzyka. Jednakże zachorować mogą także osoby młodsze, podobnie jak mężczyźni. Najlepszym rozwiązaniem jest wykonywanie badań w kierunku hormonów tarczowych systematycznie co roku, nawet gdy nie odczuwa się żadnych konkretnych dolegliwości z tym związanych. Są to badania z krwi i kosztują naprawdę niewiele. Wykonując komplet badań: morfologię, analizę moczu i badania hormonów tarczowych, można uzyskać pewien obraz swojego aktualnego stanu zdrowia i warto to robić raz do roku.